دسته گلی که شمائی

خیلی بی رودر بایستی دلم میخواهد یک آینه دستم بگیرم این هوا، بروم روبروی چشمهای خیلی با اعتماد به نفس اینهایی که میگویند یا مینویسند: ''همه، خیلیها یا فلانی ها اینطورند وآنطور''، جوری که ''فقط من خوبم یا من بهترم یا من نمی کنم یا کمتر می کنم یا خیلی آگاهم به کرده ها!'' . بعد همانطور آینه به دست فکت بیاورم به مثابه ''این طوری ها هم نیست عزیز جان!'' و بشمارم دانه به دانه و تاکید کنم که همه دستمان توی یک کاسه آبگوشت بوده و اتفاقا که توی یک کشتی نشسته بودیم و همچنان نشسته ایم. پس چرا شما بهتری و چرا واقعن؟ ای عزیزجانهایی که در وبلاگ و پشت کی برد و گوگل پلاس و فیس بوک، خیلی ناز و بلا و سوپر منطقی و فوق مهربان و متعاملید با باقی ابنا بشری که ماییم. دلم میخواهد این آینهه همه جا با ما بود ولی خوب به من چه، بی خیالی بهتر است و همواره : ای ای ای