بچه پرسید: کدوم فصل، مورد عااقااله توئه؟
گفتم یک وقتی خیلی پاییز از دید من زیبا بود. خیلی دوستش داشتم. الان هیچ فصل خاصی مورد علاقه ام نیست.
پرسید: چرا دیگه پاییز رو دوستش نداری؟
گفتم: چون در پاییز بود که مادرم را از دست دادم. (عکس آن روزگاری که خیلی قبل تر از رادیو چهرآزی، نوشته بودم: چرا همه رفتنهایشان را میگذارند برای پاییز؟ اصلا هر که در پاییز رفته باید برگردد)...
پرسید: چرا دیگه پاییز رو دوستش نداری؟
گفتم: چون در پاییز بود که مادرم را از دست دادم. (عکس آن روزگاری که خیلی قبل تر از رادیو چهرآزی، نوشته بودم: چرا همه رفتنهایشان را میگذارند برای پاییز؟ اصلا هر که در پاییز رفته باید برگردد)...
بچه گفت:پاییز قشنگه... ولی اشکالی نداره اگه ته دلت پاییز رو دوست داشته باشی، یا باهاش خوب باشی، یا اگه فکر کنی قشنگه....اشکالی نداره، میدونی؟ اگه هنوز دوستش داشته باشی، اشکال نداره
آنجا، در آن اتاق فیلم ویلهانتینگ خوب، شاون به ویل می‌گفت: تقصیر تو نیست ویل....تقصیر تو نیست...گوش کن...تقصیر تو نیست...ویل، تقصیر تو نیست...
همانجا.
