در ضمن، همشاگردی سلام...

اینجا انتخابات است. راست و چپ و لیبرال و سبز و غیره افتاده اند به جان هم. دوربین رفته داخل خیابانها و از مردم پرسیده دوست دارند صدراعظم چه کاری برایشان کند. پسربچه تخس زیبایی، با لبخند و اعتماد به نفس زل زد به دوربین و گفت امیدوارم هر کسی انتخاب میشود، کاری کند ما تکلیف منزل نداشته باشیم. پسر کناريش تشويقش کرد: ييييييااااايييي.

فکر میکنم این مشق شب هر چه هست، اختراع همين بشری است که خودش اهل هر کجا باشد از مشق شب متنفر است! چه عجیب واقعا! مناسباتی می سازیم و همزمان از اجبار انجامشان رنج میبریم. نامطلوب را می شناسیم و باز بهش تن میدهیم و تازه باقی را نیز توصیه میکنیم به فرمانبری و گردن نهی. مانده ام این سندرم استکهلم چیست که از هفت تا هفتاد ساله مان، اهل هر کجا که هستیم، همگی به نوعی گرفتارش هستیم.