از سری ''دیدم که میگویم''ها یا فرمایشات مادربزرگ آینده نوادگان آتی خویش را

درسش را نخوانده ام. یک زن میانسال سرد و گرم چشیده هم نیستم. اما این را به تجربه و به یقین میدانم که انرژی رابطه بین ٢ تا آدم وقتی کافی و جهت دار و امیدوار کننده است که اگر یک تن دلش شکست، سرد شد، نازک شد، دلخور شد، یا حتا اصلا دلش ترک کردن و کندن و رفتن خواست ، آن طرف دیگر همه توانش را برای ترمیم رشته گسیخته مصرف کند. بیش از این لازم است که جای این طرف و آن طرف هم به شکل دیالکتیک و فعالانه و متناوب با هم عوض بشود. ناز و نیازشان جای خود را به هم بدهند هر بار. دو نفر که فرصت کافی و مساوی برای تصاحب  یک صندلی دارند، از اوقات ایستادنشان خسته نمیشوند