همینقدر کفایت می کند گفتن اینکه : در دنیا ، یک خیابانهایی هستند که من " دیگر " نمی خواهم توی پیاده روهایشان قدم بزنم و در و دیوارشان و درختهایشان و آسمان بالای سرشان و سالنهای سینما و مراکز خریدشان و رستورانهای بر تقاطع هایشان رادوباره ببینم . این یک آرزوی جدی است . کاش گذارم هرگز آن طرفها نیفتد .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment