تا کی حجاب خودی و کی برخیزی؟

این حاشیه کلا بددردی است. و من نمی دانم ما چرا اینقدر یاد نگرفته ایم که حاشیه نرویم. وظیفه آموزشش به عهده خانه بوده یا مدرسه یا کجا؟ کجا کوتاهی کرده اند؟ که انگار به خیلی از ما یاد ندادند که وقتی مقصریم خیلی رک و راست به طرف بگوییم من متاسفم و عذر میخواهم. هی بهانه جور نکنیم و کشش ندهیم ؟ یا وقتی میخواهیم یکی را از سر باز کنیم خیلی راحت بگوییم من الان واقعا وقت ندارم . خودمان را هی پیچ و تاب ندهیم و لبخند زورکی نزنیم؟ "حفظ سلام و علیک " نکنیم وقتی سایه طرف را با تیر میزنیم؟ دهانمان خشک نشود وقت ِ گفتن ِ دوستت دارم و هی زور نزنیم و خودمان را نگه نداریم و منع نکنیم از ابرازش و عوضش هی کارهای عجیب و غریب نکنیم برای جبران مافاتی که خیلی ساده و "بسوده" می توانستند مافات نباشند؟ وقتی تعهد نمی خواهیم بگوییم تعهد نمیخواهم و هی صغری کبری نچینیم که خوشگلش کنیم. وقتی تعهد می خواهیم رک بگوییم تعهد می خواهم و هی دست به لطایف الحیل نزنیم. چرا یاد نگرفتیم واقعا که رک بگوییم چه میخواهیم، چه نمی خواهیم ، چرا سر اصل مطلب نمی رویم همان اول کار؟

چرا به ما یاد ندادند؟ چرا یاد نگرفتیم ؟