there can't be too many truth in any relationship

و جالبش اینجاست که می دانی اگر یک چیزهائی را ، همان حرفی که زده ای آن روز، یک جانبی که گرفته بودی، یک خط که نوشته ای و خوش نیامد، آن علامت تعجب، آن '' عدم لایک'' ، آن نگاهی که دزدیده بودی، آن اخم کوچک که آمد و رفت, آن نوت تند که گویا اسباب دل شکستگی بود, .... اگر بخواهی که  توضیحش بدهی خیلی واضح و خیلی راستگو و خیلی ترنسپرنت، تاریخچه بگویی و پیش درآمد و دلیل را, اگر بگویی, می دانی که چراغهای رابطه روشن میشوند و نام ترمیم می آید و می نشیند دو سر طناب بریده.
ولی خب، بسیاری وقتها ترجیحت به سکوت است چون بسیاری وقتها از خیلی شفاف و راستگو بودن خیری برنخاست  از زمین. همین تو شاهدش