همچنان راه. این بار با طعم شکلات و دارچین

با دلخوشی های کوچکی خودم را میکشم بالا. خیلی بالا
با کفش جیر نوی پاییزی
با بارانی قرمز
با شکلات مرسی
با یاد سفر ماه بعد
با قرار شام و شراب
با ثبت نام در مسابقه پختن پیتزا وقتی همه آنجا ایتالیایی هستند و من یکی فقط صادره از تهرانم و رگ گیلکم از من انسانی میسازد عاشق غذای خوب و هوای خوب و معاشرخوب
با نمره خوب امتحان درس سخت

با  داستانهای آن کتاب جلد قرمز آلمانی
شاید هم با یک گوشواره جدید؟ همین امروز؟
و البته که با راه رفتن و بستنی لیس زدن