یک بازی جالب پیدا کردم ... این شکلی است که حدس می زنم اگر به هر آدمی اقتدار دوباره نویسی و قبض و بسط حقوق بشر را می دادند چه می نوشت ؟ بسته به شناختم از آن آدم حدسهایی می زنم و می گذارمشان کنار بقیه گزینه ها از باقی آدمها و همین مایه تفریح است . بیش از همه؛ آنچه خودم می توانستم بنویسم و حذف کنم و اضافه کنم مایه تفریحم که نه ؛ شاید حتی دلیل خیلی به فکر فرو رفتنم می شود در طول روز ... بله من در روز فکرهای عجیب و غریب زیادی را چنان رنگ آمیزی می کنم که باعث میشوم در روی زمین مدام کلید گم کنم و چتر جا بگذارم و قرارهایم با خودم و با آدمها یادم برود و کلی گند عملی و التزامی به بار بیاورم و البته که به مدد همین خصلت ؛ گند زدنهایم از خاطرم بروند ... چه بامزه
چند روز پیش ؛ دم غروب ، توی ایستگاه قطار ؛ درست وقتی که قطار سرخرنگ زوزه کشان نزدیک می شد به این فکر می کردم که اگر دست من بود ، اصول روابط بین دو انسان را هم می گنجاندم توی فهرست حقوق بشر. حتی اگر دست من بودم می رفتم توی کتیبه کوروش و خودم با دست خودم باقی اش را حکاکی می کردم . سردر جمله هایم را هم با این مطلع شروع می کردم : " اینک که به یاری مزدا دستم به کتیبه آقای کوروش رسید ؛ اعلام می کنم که میسر بودن فعل غذا خوردن در کنار آنهایی که دلمان می خواهد حرکت آرواره هایشان را هنگام غذا خوردن و لبخند زدن نگاه کنیم از حقوق اصلی آن دسته از ابنا بشر است که هنوز مشتاق به معاشرت کردن با یکدیگرند و منقرض نشده اند. اعلام می کنم که فاصله نه تنها خر نیست بلکه گاو هم هست و از قضا گاوی است که وقتی سوارش هم بشویم راهمان نمی برد پس سرش بریدنی و کندنی و سوزاندنی است. اعلام می نمایم زین پس هر کس دیگری را با بهره کشی عاطفی یا مالی یا هر خاک بر سری دیگری مجبور به رفتن یا ماندن در رابطه می کند خیلی بدطور مجازات می کنم و هر کس را که موقع رفتن یک سری خزعبل زرد و نخ نما را به حلق طرفش می چپاند ؛ از شست پا آویزان خواهم کرد مایه عبرت سایرین . اعلام می کنم که فقر چه توی مغز چه توی جیب و جبر چه توی ماشین گشت ارشاد چه توی نقشه جغرافیا کثیف ترین بلایای بشری هستند و اگر کسی گرفتار حتی یکی از اینها باشد آنقدر تبعات مواجه شدن با آن دردناک و غیرانسانی است که دلم بخواهد بزنم و این کتیبه را به قطعات "نامساوی تبدیل کنم
The universal declaration of Human Rights. Article 3 *
No comments:
Post a Comment