9/05/2011

سر ِ رشته

آن چیزی که تا حالا دیده ام و غیر از آن نه ، اینست که روابط بین آدمها ؛ بین دو آدم ، فقط تا آنجایی با انرژی خوبی کار می کند که هر کدام دارند با شفقت به دیگری فکر می کنند . زمانی که بذل این شفقت به خود شخص معطوف شود ، دیگر زمان زوال و ختام است ؛ گیرم که در موردش حرف نزنند یا قدم قطعی بر ندارند

1 comment:

راحیل said...

خیلی درست! خیلی! یکوقت هایی پیش می آید.. غم انگیز است اما کاریش نمی شود کرد به گمانم.. یعنی دوست داشتن و توجه کردن اگر خیلی "سعی" لازم داشته باشد و خود به خود نجوشد یک جای قضیه می لنگد..